8 หนังไทย ที่ถูกสร้างมาจาก “คดีดัง” ของเมิืองไทย

คดีฆ่ายัดกล่องแล้วส่งศพมาทางรถไฟ เป็นคดีจริงที่เกิดขึ้นในปี 2508 โดยคดีนี้ถือว่าสะเทือนขวัญมาก ฆาตกรคือนายจรินทร์ สิทธิธรรม ฉายา "กระทิงแดง ศิษย์พระกาฬ" ส่วนผู้ตายคือเด็กชาย กิมบั๊ก แซ่อึ้ง อายุ 15 ปี ฆาตกรได้ฆ่าเด็กแล้วยัดกล่องกระทิงแดงไปทิ้งรถไฟสายเหนือ กรุงเทพ-เชียงใหม่ สาเหตุเพราะเรียกค่าไถ่ไม่สำเร็จ แต่เมื่อถูกจับได้ก็รับสารภาพและเป็นประโยชน์ต่อการสอบสวน ทำให้ศาลลดจากการประหารชีวิตเป็นจำคุกตลอดชีวิตแทน

บุญเพ็ง เป็นฆาตกรฆ่าหั่นศพ ฉายาบุญเพ็งหีบเหล็ก มาจากการฆาตกรรมผู้หญิงและหั่นศพใส่หีบเหล็กโยนทิ้งน้ำ นับว่าเป็นคดีที่โหดร้ายมาก หลังจากถูกจับได้ยังมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับการประหารบุญเพ็งว่าไม่สามารถบั่นหัวได้ในครั้งแรกเนื่องจากเขาเรียนทางไสยเวทย์มา

ปัจจุบันทางวัดภาษีได้ปั้นรูปปั้นจำลองไว้เพื่อเป็นอนุสรณ์ว่า เขาเป็นนักโทษประหารคนสุดท้าย

มีการนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ ถึง 2 ครั้งในปี 2510 และ 2523

เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับ เตือนใจ พวงนาค นักศึกษาสาวซึ่งเรียนวิทยาลัยครูสวนสุนันทา ที่มีบ้านพักอยู่ในซอยปุณณวิถี (สุขุมวิท 101) ซึ่งขณะเดินทางกลับเข้าบ้านในซอยลึก ก็ถูกจิ๊กโก๋กลุ่มหนึ่งฉุดไปข่มขืนแล้วฆ่าทิ้งชิงทรัพย์อย่างทารุณ โดยได้ทิ้งร่องรอยไว้เป็นรอยกัดที่ร่างของเธอ ก่อให้เกิดความหวาดกลัวกับหญิงสาวในยุคนั้นมาก ตำรวจจึงเริ่มสืบหาคนร้ายจากร่องรอยศพของเตือนใจ จนจับฆาตกรได้ในที่สุด

เรื่องนี้นำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ ปี 2522

เดือนกันยายน 2502 กลุ่มชายฉกรรณ์กลุ่มหนึ่ง ได้สังหาร นวลฉวี ตามคำว่าจ้าง แล้วนำศพมาทิ้งแม่น้ำเจ้าพระยา ที่สะพานนทบุรี อีกสองวันต่อมา มีคนพายเรือมาพบศพ และพบร่องรอยฆาตกรรมอย่างทารุณ บนนิ้วพบแหวน มีตัวอักษร ราชเดช และนำไปสู่การสอบปากคำ หมออุทิศ ราชเดช และนำไปสู่การจับกุมตัวในที่สุด

เรื่องนี้เป็นข่าวดังในยุคนั้น เนื่องจากคนที่จ้างวานเป็นถึงนายแพทย์ และเป็นสามีของผู้ตาย จนมีผู้นำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ และ ละครทีวีหลายครั้ง รวมถึงสะพานที่พบศพนวลฉวี ชาวบ้านก็เรียกชื่อตามนวลฉวีอีกด้วย

เรื่องนี้นำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ ปี 2527 ,สร้างเป็นละครโทรทัศน์ทางไอทีวี ในปี 2546

จากเรื่องจริงของฆาตกรโหด ซีอุย แซ่อึ้ง ที่ฆ่าเด็กและนำตับมาต้มกินในช่วงปี พ.ศ. 2497-2501 โดยมีเด็กอย่างน้อย 6 คนที่ถูกนายซีอุยสังหาร ซึ่งสุดท้ายโดนจับขังคุกและประหารชีวิตด้วยการยิงเป้า ในปี พ.ศ. 2502 ศพของซีอุยถูกเก็บเพื่อนำมาตรวจสอบ โดยเก็บรักษาไว้ที่โรงพยาบาลศิริราช

ความโหดร้ายของซีอุยนี้เอง เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ถูกหยิบมาสร้างเป็นละครโทรทัศน์ และภาพยนตร์ไทยหลายครั้ง

สร้างเป็นละครทีวีช่อง 5 ปี 2527 ,สร้างเป็นภาพยนตร์ในปี 2534

เรื่องเกิดที่หัวหิน ปี 2536 เป็นเรื่องที่น่าตกใจเมื่อพบศพศยามลครั้งแรก โดยพระภิกษุที่เดินบิณบาตร

พบศพหญิงสาวคนหนึ่ง บนตัวของเธอมีเด็กผู้หญิงวัย 2ขวบ กอดศพร้องไห้อย่างน่าเวทนา แสดงให้เห็นว่า ฆาตรกรฆ่าศยามล ต่อหน้าลูกสาวตัวน้อย คดีนี้จึงเป็นที่สนใจมาก ในเวลาต่อมาเจ้าหน้าที่ตำรวจสืบทราบว่าผู้จ้างวานสังหารก็คือนายแพทย์บัณฑิต อดีตสามีของนางศยามลนั่นเอง

เรื่องนี้นำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ เมื่อปี 2538

ในช่วงปี 2529 คดีการหายตัวไปของนางสาว เชอร์รี่แอน ดันแคน ดูจะเป็นที่สนอกสนใจของผู้คนในสมัยนั้น เนื่องจากเป็นการฆาตกรรมเด็กสาวลูกครึ่งผู้บริสุทธิ์อย่างเลือดเย็น นำไปสู่การจับกุม 5 ผู้ต้องหาที่ชาวบ้านร่วมประณามให้นำไปประหารชีวิต

แต่แล้วคดีกลับพลิก !!! เมื่อพบว่าผู้ต้องหาที่ตำรวจจับกุมมานั้น เป็นผู้บริสุทธิ์ พวกเขาเป็นเพียงแพะรับบาปที่ต้องมารับโทษจากสิ่งที่ไม่ได้ก่อ ซ้ำร้ายสภาพหลังออกจากคุกยังน่าเวทนา บางคนติดโรคร้ายจนเสียชีวิต จนทำให้คดีนี้ กลายมาเป็นคดีแพะรับบาปชิ้นใหญ่ และกลายเป็นตราบาปครั้งสำคัญของวงการตำรวจไทย

ถูกสร้างเป็นหนังเมื่อปี 2544

คดีที่สะท้อนถึง จุดต่ำสุดของความเป็นมนุษย์ อาชญากรรมทางเพศที่เลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์ไทย เพราะมีผู้ต้องหาถึง 30 คนหรือมากกว่านั้น เรื่องราวของผู้หญิงคนหนึ่งที่ถูกการ์ดรถไฟไล่ลงจากรถกลางดึกเพราะไม่มีเงินค่าตั๋ว พอดีกับในช่วงนั้นมีการจัดงานบุญอะไรสักอย่าง ทำให้มีชาวบ้านที่พึ่งกลับจากร่วมงานมาจำนวนมาก มาพบกับผู้หญิงคนนี้เดินตามทางรถไฟอยู่ จึงหลอกพาไปข่มขืน ครั้งแรกจำนวนที่ข่มขืนก็ไม่มาก แต่มีการตามพวกผู้ชายที่เมาเหล้าจากในงานอีกมาร่วมด้วย โดยทยอยกันมาเรื่อย ๆ จนกระทั่งคนสุดท้ายที่นอกจากจะข่มขืนแล้วยังเผลอบีบคอผู้หญิงคนนั้นให้ด้วย ทำให้เสียชีวิต

เรื่องนี้นำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ เมื่อปี 2546